W 2007 roku dostałem miesięczne stypendium w Visby na Gotlandii (Szwecja), w Baltic Centre for Writers and Translators. Akurat wtedy na wyspie odbywały się liczne festiwale sztuki, w które przebywający wtenczas w centrum pisarze obcokrajowcy byli angażowani. Wystąpiłem na przykład na kilku spotkaniach z publicznością, czytając wiersze po polsku, a koledzy/koleżanki szwedzcy czytali tłumaczenie (zrobione przez samego Andersa Bodegarda).

W tych festiwalach (multimedialnych i interdyscyplinarnych) brała też udział grupa konceptualnych artystów pod prowokacyjną nazwą: ArtfulTechnoFuckingMediaHippies, która zaprosiła poetów do takiego oto projektu – czytam wiersz po polsku, rejestruje się to na video i potem podlega to obróbce dźwiękowej przy użyciu rozmaitego sprzętu miksującego, elektronicznego etc, by powstało coś na kształt autonomicznego utworu słowno – muzycznego.

Dla szwedzkiej publiczności jest to – podobno – o tyle intrygujące, że w języku obcym ważna staje się jego melodia, same dźwięki, bo przecież nie niezrozumiała treść (ale wyświetlane jest także tłumaczenie, żeby jednak było wiadomo, o co chodzi w wierszu). Każde konkretne wykonanie było formą improwizacji, więc nie ma jednej kanonicznej przeróbki wiersza na konceptualny utwór dźwiękowy. To co zostało zarejestrowane, to wykonanie z czerwca 2007 (edytowane w 2009r.) w Centrum Kultury w Visby.

Autorem tej pracy jest C. Anders Wallen

SubTextVideoVox: PROLOG_J-Klejnocki vs theArtfulTechnoFuckingMediaHippies from anders wallen on Vimeo.